Περίληψη:
Υπάρχει μια αυξανόμενη αναγνώριση ότι οι επιχειρήσεις αυξάνουν το εύρος της συνεργασίας τους ανοίγοντας τα όριά τους σε περισσότερους εταίρους καινοτομίας, προμηθεύονται και ενσωματώνουν συμπληρωματικές γνώσεις, δεξιότητες και πόρους και, με τη σειρά τους, βελτιώνουν τις επιδόσεις τους στην καινοτομία. Ωστόσο, δεν επωφελούνται όλες οι επιχειρήσεις εξίσου από το εύρος της συνεργασίας. Υποστηρίζουμε ότι η βιβλιογραφία δεν έχει λάβει υπόψη σημαντικούς απρόβλεπτους παράγοντες που μπορούν να μετριάσουν αυτά τα οφέλη. Η παρούσα εργασία ενισχύει την κατανόηση της σχέσης μεταξύ του εύρους συνεργασίας και των επιδόσεων καινοτομίας υποστηρίζοντας και επιβεβαιώνοντας εμπειρικά ότι το μέγεθος και η κατεύθυνση αυτής της σχέσης εξαρτώνται από το είδος των περιορισμών που αντιμετωπίζει η επιχείρηση. Με βάση τη θεωρία της οργανωσιακής μάθησης, υποστηρίζεται ότι οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν οικονομικούς, γνωστικούς και θεσμικούς περιορισμούς καινοτομίας θα θέσουν σε κίνδυνο τα αποτελέσματα του ανοίγματός τους. Τα εμπειρικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι καινοτόμες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προκλήσεις για την εξισορρόπηση των συμβιβασμών μεταξύ ενός ευρέος δικτύου συνεργασίας και υψηλών οικονομικών, γνωστικών και θεσμικών περιορισμών.
Nalmpanti, A. D., Wong, C. Y., & Oghazi, P. (2024). Συνεργασία για την καινοτομία: Ο ανασταλτικός ρόλος των περιορισμών. Περιοδικό Καινοτομίας & Γνώσης, 9(3), 100504.